Sumatraanse neushoorn
In 1986 werd beweerd dat er nog zo’n 800 Sumatraanse neushoorns in het wild zouden leven, nu 33 jaar later wordt de populatie geschat op zo’n 100 dieren, echter zeggen experts dat dit optimistisch is en dat het zelfs zo zou kunnen zijn dat er nog maar 30 dieren in het wild overleven.
Praktische informatie Sumatraanse neushoorn.
- Vorm: De Sumatraanse neushoorn is de kleinste neushoorn soort van de vijf soorten.
- Gewicht: Sumatraanse neushoorns wegen tussen 500 – 960 kg met een lengte van ongeveer 2.50 m en een hoogte van 1.20 – 1.45 m.
- Geboorte gewicht: tussen 40 kg – 50 kg.
- Haar & huid: Dit is de neushoorn soort met de meeste haren, het haar is verspreid over het hele lichaam maar zijn langer op de oren en dikker op de staart. De vacht kan variëren van een korte borstelige vacht tot een ruige vacht. Dit verschil zit hem in de afschuring door vegetatie. In het wild zal daarom de vacht vaak korter zijn terwijl die in gevangenschap minder onderhevig is aan afschuring en daarom langer is.
- Onderscheidende kenmerken: Afgezien van zijn kleine formaat en behaarde lichaam heeft de Sumatraanse neushoorn unieke huidplooien. De huid is vrij dun 10 – 16 mm en is zacht en buigzaam. Er zijn twee opvallende plooien, achter de voorpoten en voor de achterpoten, en kleine vouwen in de nek. Ze hebben een grijpende bovenlip net als de andere twee Aziatische soorten. Deze helpt hen in het grijpen naar hun voedsel. Sumatraanse neushoorns kunnen snel rennen en zijn lenig, ze beklimmen gemakkelijk bergen en kunnen over steile hellingen en rivieroevers lopen. Het hoofd van de Sumatraanse neushoorn valt op door de randen van de harde huid en het kraakbeen op de neus en hoofd, waardoor de neus er breder uitziet dan alle andere soorten. Dit maakt ze in staat om door dichte vegetaties te breken. De Sumatraanse neushoorn heeft twee hoorns. De Sumatraanse neushoorn heeft een goed reuk en hoorvermogen, het zicht is beperkt. Wanneer ze in het bos worden aangetroffen rennen ze meestal weg, aanvallen zullen voornamelijk gebeuren door het slechte zicht van het dier.
Gedragingen & voortplanting.
- Sociaal: De Sumatraanse neushoorn leeft solitair , enkel een vrouw met kalf leeft samen of in tijd van oestrus worden paren gezien.
- Seksuele volwassenheid: De stier (de mannen) bereiken geslachtsrijpheid rond de 7 jaar oud, de vrouwen rond de 4jaar oud.
- Geurmarkering: De gemeenschappelijke mesthopen komen bij de Sumatraanse neushoorn door de lage populatie dichtheid niet veel voor. De Sumatraanse neushoorn sleept een achterpoot soms enkele meters door de mest, om een spoor met geurmarkering te creëren.
- Mannelijk territorium: Mannetjes hebben grote territoria die op kunnen lopen tot 50 km2. De territoria overlappen met andere mannetjes, echter zijn er geen aanwijzingen dat deze gebieden daadwerkelijk worden verdedigd met gevechten. De hoofdpaden van het territorium worden gemarkeerd met urine, mest, schrammen en verdraaide jonge bomen.
- Vrouwelijk territorium: Vrouwtjes hebben kleinere gebieden rond 10 – 15 km2 , dit lijkt vrij ruim maar gebieden overlappen soms met mannelijke territoria.
- Voortplanting:
Via de geur uit urine laat een koe merken wanneer ze vruchtbaar is.
- Draagtijd en geboorte: Sumatraanse neushoorns dragen voor ongeveer 15 – 16 maanden. Om de 4 – 5 jaar zullen de Sumatraanse neushoorns een kalf hebben. Een kalf weegt 40 – 50 kg bij de geboorte. Het kalf drinkt bij de moeder tot ongeveer de leeftijd van 13 – 15 maanden. Hiermee groeit het zo'n 1 – 2 kg per dag. Op jonge leeftijd leert het kalf welke planten goed zijn om te eten door te knabbelen aan het voedsel wat aan de mond van de moeder hangt. Wanneer de kalveren jong zijn blijven ze dicht bij de moeder. Kalven vallen soms ten prooi aan tijgers of wilde honden.
- Geluiden en roepen: De Sumatraanse neushoorn communiceert met veel verschillende geluiden, meestal bestaande uit fluitende of jankende geluiden.
- Activiteiten: Een belangrijke dagelijkse activiteit voor de Sumatraanse neushoorn is het bezoeken van kleine warmwaterbronnen waar een soort moddervulkanen voorkomen die als liksteen dienen. Normaliter bezoekt de Sumatraanse neushoorn deze likstenen eens in de een a twee maanden, echter vaker wanneer de neushoorn een kalf heeft. De Sumatraanse neushoorn heeft een favoriete liksteen, de likstenen zorgen voor vitale mineralen voor de neushoorn. Maar ook andere dieren bezoeken deze mineraal plekken zoals tijgers, olifanten en orang-oetans. Er leiden vanuit vele richtingen wildpaden naar deze mineraal bronnen, deze paden trekken stropers aan die hun valstrikken rondom deze paden leggen. Net als de andere neushoorn soorten spenderen de Sumatraanse neushoorns een groot deel van de dag aan het rollen in de modder. Goede modderpoelen zijn in de bergachtige gebieden schaars, sommige poelen worden voor zeer lange tijd gebruikt en worden uiteindelijk gaten die in de helling zijn gegraven. Het rollen in de modder is essentieel voor een goede huid conditie om zo parasieten te weren, te verkoelen en als een soort natuurlijke zonnebrandcrème.
Interessante feitjes.
- Gedrag: Sumatraanse neushoorns hebben een aantal paden die gebruikt worden om te reizen tussen seizoensgebonden voedergebieden & mineraal bronnen. De paden worden open gehouden door regelmatige passage van grotere dieren (neushoorns en olifanten).
- Snelheid: De neushoorn kan bij gevaar de snelheid van 50 km/h bereiken.
- Leeftijd: De Sumatraanse neushoorn wordt tussen de 35 – 40 jaar oud.
- Voedsel: De Sumatraanse neushoorn eet een breed scala aan tropische planten in het bos. De jonge scheuten , toppen van planten die op de bosbodem groeien dienen als voedselbron. Ze trekken ook klimplanten van bomen en zoeken naar fruit dat uit de bomen gevallen is. De Sumatraanse neushoorns eten zo’n 10% van hun lichaamsgewicht per dag, dit is zo’n 50 – 60 kg.
Net als alle andere Aziatische neushoorns heeft de Sumatraanse neushoorn ook lange dolkvormige snijtanden die gebruikt kunnen worden in gevechten en flinke wonden kunnen veroorzaken. Deze tanden ontbreken in de Afrikaanse neushoorn soorten.
De Sumatraanse neushoorn heeft aan elke zijde twee rijen van sterke brede kiezen. De tanden hebben een sterke glazuurlaag, dit wordt gebruikt om houtachtige delen te snijden. De tanden slijten met de jaren en oudere dieren kunnen moeite krijgen om voldoende voedingstoffen binnen te krijgen en uiteindelijk sterven aan ondervoeding. De Sumatraanse neushoorn heeft een bijzonder spijsvertering systeem , in het laatste deel van de darm wordt het voedsel afgebroken.
- De hoorn: De hoorn van de Sumatraanse neushoorn wordt niet gebruikt voor vechten. Ze gebruiken hun hoorn voor het naar beneden trekken van voedselplanten en schrapen in de modder. De hoorn helpt ook ter bescherming van het hoofd en de neus bij het doorbreken van de dichte bosvegetatie. De hoorn is gemaakt van keratine , hetzelfde materiaal als de vingernagel van de mens. De Sumatraanse neushoorns hebben twee hoorns die donkergrijs tot zwart van kleur zijn. Ze vormen een slanke kegel die iets naar achter gebogen wordt , in het wild zijn de hoorns meestal erg glad. De grotere voorste hoorn is zo’n 15 – 25 cm lang, de kleinere achterste hoorn is zelden meer dan een paar cm lang.
Dreigingen.
- Uitsterving: Habitat verlies en de kwetsbaarheid van de kleine populatie Sumatraanse neushoorns zijn de grootste bedreigingen voor de Sumatraanse neushoorn.
- Locatie: De Sumatraanse neushoorn is beperkt tot enkele locaties in Sumatra en Borneo. De Sumatraanse neushoorn leeft in dicht tropisch bos met zowel hoogland als laaglanden. Ze worden aangetrokken tot gebieden met overvloedige voedselbronnen.
