Legaliseren
van de neushoorn-hoorn

Het legaliseren van de handel in neushoornhoorn.

Sinds 1977 is de internationale handel in hoorn van neushoorns verboden. Dit is gereguleerd door het verdrag inzake de internationale handel in bedreigde diersoorten (CITES). Eigen landen kunnen ondanks dit verdrag eigen wetten vaststellen die verkoop van neushoornhoorn binnenlands toestaan of verbieden. Sommige landen hebben sinds het CITES verdrag de binnenlandse neushoornhandel verboden.

In 2016 was de meest recente CITES conferentie. Hierbij diende eSwatini een voorstel in om de internationale handel in neushoorhoorn terug te brengen, dit voorstel werd verworpen. In augustus 2019 is er opnieuw een CITES- conferentie waarbij veel items ter discussie zullen staan die van belang zijn voor behoud van de neushoorn. Hierbij zou eSwatini opnieuw een voorstel indienen om de handel in neushoornhoorn mogelijk te maken.

Waarom pleiten sommige partijen voor het legaliseren van de handel?

  • De kosten van bescherming van neushoorns zijn sinds de stroperij crisis die in 2008 begon , flink omhoog gegaan. Neushoorneigenaren moeten veel geld steken in de bescherming van de neushoorns en zijn daardoor soms genoodzaakt hun land voor andere doeleinden te gaan gebruiken.
  • Momenteel gaat de opbrengst van de neushoornhandel allemaal naar criminelen zonder legale handel. Met legale handel zou het naar neushoornmanagers kunnen gaan die het geld weer in het behoud van de neushoorn kunnen steken.
  • Financiering van hulporganisaties is onvoldoende en wordt veelal gebruikt voor nationale of gemeenschapgerichte neushoorns , en niet voor de particuliere sector.
  • Op dit moment wordt er verschillend naar neushoorneigenaren gekeken, sommige landen vinden dat alle neushoorns onder het nationale goed behoort , hierdoor kunnen eigenaren niet zelf bepalen wat ze wel of niet kunnen doen met hun neushoorns.

Waarom pleiten sommige partijen tegen het legaliseren van de handel?

  • Het is niet bekend of bij legalisering van de handel in een bepaald land, effect kan hebben op de stroperij in andere neushoorn gebieden.
  • Gedragsveranderende campagnes moeten genuanceerde berichten overbrengen, nu wordt immers veel aandacht gegeven dat neushoornhoorn geen medicinale functie heeft en het niet gebruikt zou moeten worden. Bij het legaliseren van hoorn verspreid je weer een ander geluid.
  • De wetshandhavinginstanties van verschillende landen kunnen moeite hebben met onderscheid maken tussen illegale en legaal verhandelde neushoornhoorn.
  • Wanneer de illegale producten worden weggenomen is het onduidelijk wat de omvang van de markt is, en kan het aanbod de vraag voldoen.

Geschiedenis van de handel in neushoornhoorn.

Zuid Afrika was tot 2009 een van de landen die een legale binnenlandse handel in neushoornhoorn toestond. Echter kwam dit ten einde toen in 2008 de stroperscrisis begon. Het verbod in 2009 werd tegengewerkt door particulieren neushoorn eigenaren. Na meerdere rechtszaken werd het verbod opgeheven in november 2015 door de High Court. Het departement voor milieuaangelegenheden van Zuid- Afrika ging hier tegen in beroep. In april 2017 werd door het grondwettelijk hof het verbod op binnenlandse neushoorn handel definitief opgeheven. Het departement voor milieuaangelegenheden heeft dit niet opnieuw aangevochten maar richtte zich vooral op ontwikkelen van wetgeving gericht voor binnenlandse verkoop van neushoorn zoals vergunningen en DNA monsters.

Committee of inquiry Zuid Afrika.

In 2015 is een speciaal comité opgericht bestaande uit 20 personen met verschillende conservatie komaf en daardoor verschillende belangen. De personen in dit comité zijn van SAN parks, overheidsinstanties, eigenaren van privé neushoorns en onderzoekers. Dit comité heeft als doel de overheid te informeren met een rapport over alle facetten rondom de neushoornhandel. In 2016 kwam er een uitgebreid rapport uit, waarvan onderstaand de belangrijkste uitkomsten kwamen.

Na verschillende onderzoekmethodes zijn vijf belangrijkste punten bepaald die interventies vereisen om natuurcriminaliteit aan te pakken. Deze gebieden hebben elk ontwikkelde indicatoren om de voortgang te meten en nieuwe doelen vast te stellen.

  • Beveiliging (wetshandhaving).
  • Biologisch management.
  • community – empowerment (Het proces waarbij gemeenschappen meer invloed krijgen op hun gezondheid & kwaliteit van leven door middel van sociale en politieke veranderingen).
  • Responsieve wettelijke bepalingen en effectieve uitvoering hiervan.

Het rapport haalde ook twee belangrijke vraagstukken aan waar de aankomende tijd antwoorden op moeten komen.

  • Vraagtsuk 1: De potentiele rol van vraagreductie en/of legale handel van neushoornhoorn om de druk op de vraag aan te pakken.

Opties: Verandering in consumentengedrag door middel van campagnes, en de invoering en handhaving van wetgeving om zo de vraag naar neushoornhoorn in consumptielanden te verminderen. Een deel van de vraag uit legale bronnen faciliteren in een goed gereguleerde handel en daarmee geld te genereren voor behoud van de neushoorn.
  • Vraagstuk 2: Hoe de neushoornbescherming te financieren.
Opties: Internationale wervingscampagnes om meer inkomsten te genereren voor bescherming. Toeristenheffingen , milieu compensatiesteun of een legale handel in neushoornhoorn.

Voor de legale handel in neushoornhoorn worden drie modellen besproken.

  • Verkoop door een Zuid Afrikaanse regering opgerichte central selling organisation.
  • Verkoop via overheidsinstantie die quuota toewijst aan openbare en particulieren instanties en die alleen wordt verkocht aan gelijkwaardige door de overheid gecontroleerde agentschappen in andere landen.
  • Gecentraliseerde opslag en certificering met toewijzing van quota voor deelnemende leveranciers werkend via een partnerschap. Elk model is echter niet zonder risico en verdieping is nodig voor beslissingen gemaakt worden.

Wil je meer weten over committee of inguiry of uitkomsten van bovenstaand rapport klik dan op de onderstaande link

Download het rapport hier
Terug naar preventie
donderdag 21 november 2024